Twee kuddes in Elephant Sand

Maandagochtend moesten we Senyatti verlaten om verder te gaan met onze reis. Ik zeg met opzet “moesten” want ik denk dat we allemaal diep in ons hart nog best een paar dagen hadden willen blijven op dit mooie plekje. Een prachtige giraffe liet ons nog even van zijn/haar gracieuze schoonheid genieten en nadat we ons allemaal daarvan losgeweekt hadden stapten we in de auto om naar onze volgende bestemming te rijden. Niet dat we nu geen wild meer zien hoor, de olifanten lopen gewoon langs de kant van de weg, en bokjes en struisvogels zien we ook regelmatig.

Aan het begin van de middag kwamen we aan in Elephant Sands, een plek waar de olifanten het voor het zeggen hebben. Toen we aankwamen stonden er zeker 50 olifanten in het modderbad te spetteren. Een echte Afrikaanse spa dus!  In een grote cirkel om dat bad heen staan de huisjes en safaritenten. Achter het bad is de receptie en het restaurant,  waar je op het terras zo dicht bij de badderende olifanten kunt komen dat je ze bijna aan kunt raken.

We hadden hier twee tenten geboekt, die hoog op palen staan en waar de olifanten op hun gemakje tussendoor lopen. Het is dus wel uitkijken geblazen want voor dat je naar beneden gaat moet je wel even opletten of er niet net een olifant aan komt lopen…. Er was nog iets waar we op moesten letten, en daar kwam ik achter toen ik even naar de wc ging.  Ik zat nog niet of het water spatte met kracht omhoog, en ik van schrik dus ook. We begrepen pas wat er aan de hand was toen we achter de tent twee olifanten zagen die daar een gat hadden gegraven en met hun slurf in de riolering zaten te zuigen en te blazen. Door die lucht borrelde het water in  de tent met kracht omhoog en werd de wc een soort jacuzzi. Opnieuw African wellness 😊.  Voor alle volgende toiletbezoeken keken we dus eerst even of het rustig was achter de tent.

Omdat het in de middag wel heel erg warm werd in de tent, besloten we naar het terras bij het restaurant te gaan, daar was lekker schaduw. Hier troffen we naast de nog steeds in de modder badende olifanten nog een andere kudde aan. Een grote groep Zuid-Afrikanen had bezit genomen van het hele terras en de bijbehorende bar. Met moeite konden  we nog een plekje krijgen waar we met z’n vieren konden zitten. Al gauw bleek echter dat er van enige rust geen sprake kon zijn. Deze blanke kudde gedroeg zich zo onbeschoft, met name naar de Botswaanse staf, dat we ons schaamden voor onze huidskleur. De mannetjes van de kudde vertoonden qua omvang en  dominant gedrag ook veel overeenkomsten met de grote bullen die we in de modderpoel zagen.  Gelukkig kwamen er op een gegeven moment een paar stoelen vrij aan de andere kant van het terras en konden we ons letterlijk en figuurlijk van deze griezelige kudde distantiëren. ’s Avonds genoten we van het diner op het terras, met de olifanten op de achtergrond en omdat het water om 22.00 werd afgesloten konden we in de nacht droog plassen.

Dinsdagochtend vertrokken we in alle vroegte om naar Maun  te rijden waar we twee nachtjes geboekt hadden bij een Nederlands stel dat hier een B&B runt. Gé en ik waren hier in 2009 ook geweest en we werden heel enthousiast ontvangen.  We slapen in rondaveltjes en geniet en van de vele vogeltjes. Vanmorgen zijn we in twee kleine bootjes,  die lijken op uitgeholde boomstammen,  gaan varen op de Okavango delta. Onze bootsmannen stuurden de bootjes met lange palen door het riet en zo gleden we langs prachtige waterlelies, zagen we vogels maar ook nijlpaarden en krokodillen, en genoten we van de stilte in dit prachtige gebied. We zijn gezegende mensen!